[Schwiebus.pl - ¦wiebodzin na starych kartach pocztowych, stare pocztówki, widokówki, kartki pocztowe]
Google
szukaj:
Menu g³ówne
strona g³ówna
strona artyku³ów
strona newsów
forum
ksiêga go¶ci
katalog stron
family tree
schwiebus.2002
schwiebus.2004
Ostatnio dodane
Zamkniêty o³tarz
Sukiennik ¶wieb...
Portret miasta ...
Podró¿e Pekaesem ...
Spod przymkniêtych ...
Los Sióstr ze Schwiebus
Tajemnice ...
Boromeuszki cd.
Historia zmian..
Sala Gotycka
Wernhera ¶cie¿kami
Kreatywni inaczej ..
Od legendy do ..
¦wiebodziñska legenda
Inskrypcja z 1735
Jakub Schickfus
Obrazki z przesz³o¶ci
Publikacje..
¦wiebodziñskie lecznictwo
Szpital
Wokó³ Ratusza
Odkrycie krypty
Bibliografia
Plac w przebudowie
Najazd na Ratusz
Dekret mianowania
Nowa twarz rynku
Na bruk nie wjedziesz
Odnówmy kamienice
Konsultacje
Hubertus Gabriel
Robert Balcke
Ruch wokó³ ratusza
Czasowy zarz±d
Przesiedleñcy 1945
Izba pami±tek
Wiekowe znaleziska
Spór wokó³ ratusza
Co dalej ze starówk±?
Granit pod ratuszem
Kronika Schickfusa
Pocz±tki - podsumowanie
Pocz±tki o¶wiaty
Najazd Zb±skiego
Maciej Kolbe
¦wiebodziñska "Solidarno¶æ"
Szcz±tki ¶w. Jerzego
Pieni±dze na ratusz
Pocz±tki o¶wiaty
Granit w ¶ródm..
Sulechów retro
Nowy Rok
¯ycie religijne
Odpolitycznianie ...
Ulice do poprawki
Wie¿a Bismarcka
Ko¶ció³ pw. ¶w. M.A.
Ko¶ció³ pw. N.M.P. K.P.
Zamek ...
Eberhard Hilscher
Baron J.H. v. Knigge
Z ¿ycia mieszczan
¦wiadectwo urodzenia
Sukiennictwo w dziejach
¯ary inwestuj± w starówkê
Strajk w Lubogórze w 1981 r.
Pocz±tki edukacji szkolnej
Pierwsze, szkolne lata
Kresy
Koniec niemieckiego panowania
Dramatyczne wydarzenia
Historyczne pocz±tki
Ratusz siê sypie
Schwiebüssen Schwibus
Dialog a badania arche
Unikalne Cmentarzyska
100 lat temu - 1904 r.
100 lat temu - 1902 r.
Aktualizacje
Ogólniak
Cmentarz miejski
Dekomunizacja ulic
PKP chce likwidowaæ..
Przesiedleñcy 1945
100 lat temu - 1906 r.
Spu¶cizna po Hilscherze
Dworzec z horroru
Piszczyñski Zenon
M. v. Knobelsdorff
Archeologia okolic
J.K. Sobociñski
Katalog C&Co.™
A.D. 2012
zbiór w³asny
katalog ulic
ostatnio dodane

2012-04-15
C&Co.™ 1208
C&Co.™ 1207
C&Co.™ 1206
C&Co.™ 1205
C&Co.™ 1204
C&Co.™ 1203
C&Co.™ 1202
C&Co.™ 1201
2012-04-05
C&Co.™ 1200
C&Co.™ 1199
C&Co.™ 1198
C&Co.™ 1197
C&Co.™ 1196
C&Co.™ 1195
C&Co.™ 1194
C&Co.™ 1193
C&Co.™ 1192
C&Co.™ 1191
C&Co.™ 1190
2012-03-30
C&Co.™ 1189
C&Co.™ 1188
C&Co.™ 1187
C&Co.™ 1186
C&Co.™ 1185
C&Co.™ 1184
C&Co.™ 1183
C&Co.™ 1182
C&Co.™ 1181
C&Co.™ 1180
C&Co.™ 1179
C&Co.™ 1178
C&Co.™ 1177
C&Co.™ 1176
C&Co.™ 1175
C&Co.™ 1174
C&Co.™ 1173
C&Co.™ 1172
C&Co.™ 1171
C&Co.™ 1170
C&Co.™ 1169
C&Co.™ 1168
C&Co.™ 1167
2012-03-22
C&Co.™ 1166
C&Co.™ 1165
C&Co.™ 1164
C&Co.™ 1163
C&Co.™ 1162
C&Co.™ 1161
C&Co.™ 1160
C&Co.™ 1159
C&Co.™ 1158
C&Co.™ 1157
C&Co.™ 1156
C&Co.™ 1155
C&Co.™ 1154
C&Co.™ 1153
C&Co.™ 1152
C&Co.™ 1151
C&Co.™ 1150
2012-03-12
C&Co.™ 1149
C&Co.™ 1148
C&Co.™ 1147
C&Co.™ 1146
C&Co.™ 1145
C&Co.™ 1144
C&Co.™ 1143
C&Co.™ 1142
C&Co.™ 1141
C&Co.™ 1140
C&Co.™ 1139
C&Co.™ 1138
C&Co.™ 1137
C&Co.™ 1136
C&Co.™ 1135
C&Co.™ 1134
C&Co.™ 1133
C&Co.™ 1132
C&Co.™ 1131
C&Co.™ 1130
C&Co.™ 1129
C&Co.™ 1128
C&Co.™ 1127
C&Co.™ 1126
C&Co.™ 1125
2012-03-03
C&Co.™ 1124
C&Co.™ 1123
C&Co.™ 1122
C&Co.™ 1121
C&Co.™ 1120
C&Co.™ 1119
2012-02-27
C&Co.™ 1118
C&Co.™ 1117
C&Co.™ 1116
2012-02-26
C&Co.™ 1115
C&Co.™ 1114
C&Co.™ 1113
C&Co.™ 1112
C&Co.™ 1111
C&Co.™ 1110
2012-02-25
C&Co.™ 1109
C&Co.™ 1108
C&Co.™ 1107
C&Co.™ 1106
C&Co.™ 1105
C&Co.™ 1104
C&Co.™ 1103
C&Co.™ 1102
C&Co.™ 1101
C&Co.™ 1100
2012-02-19
C&Co.™ 1099
C&Co.™ 1098
C&Co.™ 1097
C&Co.™ 1096
C&Co.™ 1095
2012-02-17
C&Co.™ 1094
C&Co.™ 1093
C&Co.™ 1092
C&Co.™ 1091
C&Co.™ 1090
C&Co.™ 1089
C&Co.™ 1088
C&Co.™ 1087
C&Co.™ 1086
C&Co.™ 1085
2012-02-13
C&Co.™ 1084
C&Co.™ 1083
C&Co.™ 1082
2012-02-12
C&Co.™ 1081
C&Co.™ 1080
C&Co.™ 1079
C&Co.™ 1078
C&Co.™ 1077
C&Co.™ 1076
C&Co.™ 1075
C&Co.™ 1074
C&Co.™ 1073
C&Co.™ 1072
2012-02-11
C&Co.™ 1071
C&Co.™ 1070
C&Co.™ 1069
C&Co.™ 1068
C&Co.™ 1067
C&Co.™ 1066
C&Co.™ 1065
C&Co.™ 1064
C&Co.™ 1063
C&Co.™ 1062
C&Co.™ 1061
Katalog C&Co.™
A.D. 2007
2007-03-12
C&Co.™ 1057
C&Co.™ 1056
C&Co.™ 1055
C&Co.™ 1054
C&Co.™ 1053
C&Co.™ 1052
C&Co.™ 1051
2007-03-11
C&Co.™ 1050
C&Co.™ 1049
C&Co.™ 1048
C&Co.™ 1047
C&Co.™ 1046
C&Co.™ 1045
C&Co.™ 1044
C&Co.™ 1043
C&Co.™ 1042
C&Co.™ 1041
C&Co.™ 1040
C&Co.™ 1039
C&Co.™ 1038
C&Co.™ 1037
C&Co.™ 1036
C&Co.™ 1035
C&Co.™ 1034
C&Co.™ 1033
C&Co.™ 1032
C&Co.™ 1031
C&Co.™ 1030
C&Co.™ 1029
C&Co.™ 1028
C&Co.™ 1027
C&Co.™ 1026
C&Co.™ 1025
C&Co.™ 1024
C&Co.™ 1023
C&Co.™ 1022
C&Co.™ 1021
C&Co.™ 1020
C&Co.™ 1019
C&Co.™ 1021
C&Co.™ 1020
C&Co.™ 1019
C&Co.™ 1018
2007-03-08
C&Co.™ 1017
C&Co.™ 1016
C&Co.™ 1015
C&Co.™ 1014
C&Co.™ 1013
C&Co.™ 1012
C&Co.™ 1011
C&Co.™ 1010
C&Co.™ 1009
C&Co.™ 1008
C&Co.™ 1007
C&Co.™ 1006
C&Co.™ 1005
C&Co.™ 1004
C&Co.™ 1003
2007-03-06
C&Co.™ 1002
C&Co.™ 1001
C&Co.™ 1000
C&Co.™ 0999
C&Co.™ 0998
C&Co.™ 0997
C&Co.™ 0996
C&Co.™ 0995
C&Co.™ 0994
C&Co.™ 0993
C&Co.™ 0992
C&Co.™ 0991
C&Co.™ 0990
C&Co.™ 0989
C&Co.™ 0988
C&Co.™ 0987
C&Co.™ 0986
C&Co.™ 0985
C&Co.™ 0984
C&Co.™ 0983
C&Co.™ 0982
C&Co.™ 0981
C&Co.™ 0980
C&Co.™ 0979
C&Co.™ 0978
C&Co.™ 0977
C&Co.™ 0976
2007-03-02
C&Co.™ 0975
C&Co.™ 0974
C&Co.™ 0973
C&Co.™ 0972
C&Co.™ 0971
C&Co.™ 0970
C&Co.™ 0969
C&Co.™ 0968
C&Co.™ 0967
C&Co.™ 0966
C&Co.™ 0965
C&Co.™ 0964
C&Co.™ 0963
C&Co.™ 0962
C&Co.™ 0961
C&Co.™ 0960
C&Co.™ 0959
C&Co.™ 0958
C&Co.™ 0957
Inne
forum
kontakt
bannery
download
logowanie
rekomenduj nas
Menu u¿ytkownika
Nie masz jeszcze konta? Mo¿esz sobie za³o¿yæ!
subskrypcja
informacje o zmianach na twój mail!
Artyku³y > Z ziemi polskiej ... > Kresy w ¶wiadomo¶ci Polaków


Kresy w ¶wiadomo¶ci Polaków

¦wiebodziñska Gazeta Powiatowa
Wydania nr 10(142) 2003

W roku 1385 dosz³o do podpisania unii polsko-litewskiej w Krewie. By³a to unia personalna, która da³a pocz±tek nowemu pañstwu w Europie ¦rodkowo-Wschodniej. Od tego wydarzenia mo¿emy mówiæ o polonizacji terenów na wschód od Bugu, zamieszka³ych przez ró¿norodn± ludno¶æ, tj. Litwinów, Rusinów, £otyszy, Estoñczyków, Mo³dawian, a nawet przez ludy koczownicze. Wielkie Ksiêstwo Litewskie szybko przyjê³o chrze¶cijañstwo, a szlachta litewska otrzyma³a w Horodle (w 1413 roku) prawa, przywileje i herby szlachty polskiej. Unia mia³a swoje blaski i cienie. Osi±gniêciem unii by³o zwyciêstwo pod Grunwaldem w roku 1410 oraz zwyciêskie wojny, w wyniku których Polska w II pó³. XV w. odzyska³a dostêp do Ba³tyku. W roku 1569 król Zygmunt August doprowadza do zawarcia unii realnej z Litw± w Lublinie. Powstaje w ten sposób Rzeczpospolita Obojga Narodów, która przetrwa do roku 1791, tj. do konstytucji 3-ego Maja, w której zniesiono dualizm miêdzy Polsk± i Wielkim Ksiêstwem Litewskim, tworz±c jedn± Rzeczpospolit±. Po unii lubelskiej w sk³ad Królestwa Polskiego wesz³a Ukraina, a Wielkie Ksiêstwo Litewskie zosta³o ograniczone terytorialnie na po³udniu od linii rzeki Prypeæ. Ju¿ wówczas, tj. w XVI w., zaczêto u¿ywaæ terminu „kresy", okre¶laj±c nim wschodnie tereny pañstwa polskiego. W wieku XIX termin ten zosta³ upowszechniony przez twórców patriotycznych, szczególnie przez Henryka Sienkiewicza. Na pocz±tku XX wieku termin „kresy" odnosi³ siê do olbrzymich przestrzeni Ukrainy oraz obejmowa³ równie¿ tzw. „enklawy kresowe", np. obszar Wileñszczyzny, zamieszka³y przez ludno¶æ polsk±. W okresie II Rzeczypospolitej, tj. w latach 1918-1939, termin ten odnosi³ siê do terenów wschodnich, które nale¿a³o ponownie spolonizowaæ po okresie zaborów. Po roku 1945 komuni¶ci wymazali ten termin z podrêczników, k³ad±c nacisk na nowe terminy, tj. „ziemie zachodnie", „ziemie odzyskane", „ziemie na Ba³tykiem, Odr± i Nys± £u¿yck±". Oficjalna propaganda akceptowa³a termin „kresy" jako pozosta³o¶æ historyczn±, zapominaj±c o przesiedlonej ludno¶ci i o Polakach, którzy pozostali w granicach ZSRR. W roku 1989 po „okr±g³ym stole" powrócono do terminu „kresy", koncentruj±c siê na dziedzictwie historycznym, polonizacji oraz na ¶wiadomo¶ci Polaków urodzonych na wschodzie i pamiêtaj±cych, ¿e Polska by³a przedmurzem chrze¶cijañskiej Europy.

O „Legendzie kresowej" w polskiej literaturze napisano bardzo wiele, jednak czêsto odwo³ywano siê do wydarzeñ XVII wieku, czasu wojen z Turkami, Tatarami, wypraw mo³dawskich oraz do powstania Bohdana Chmielnickiego. Zapomniano, ¿e w wieku XVIII na terenach Ukrainy walczyli konfederaci barscy i stoczono szereg wojen z armi± rosyjsk± broni±c niepodleg³o¶ci I Rzeczypospolitej. Ostatecznie w roku 1795 (po Trzecim rozbiorze) polskie tereny wschodnie znalaz³y siê w zaborze rosyjskim. Rosjanie sukcesywnie zwalczali wszelkie oznaki polsko¶ci, walcz±c z polskim jêzykiem, ko¶cio³em katolickim, ko¶cio³em unickim oraz prowadzili akcjê osadnicz± sprowadzaj±c Rosjan z g³êbi imperium carskiego. Powstania niepodleg³o¶ciowe w wieku XIX, tj. powstanie listopadowe, krakowskie czy powstanie styczniowe dowodzi³y, ¿e Polacy nie wyrzekli siê niepodleg³o¶ci. Wiek XIX to okres kszta³towania siê nowoczesnego narodu polskiego, który pod zaborami zdo³a³ obroniæ swoj± to¿samo¶æ i religiê. Jest to okres, w którym ostatecznie ukszta³towa³y siê narody wschodnie, tj. Litwini, £otysze, Estoñczycy i Ukraiñcy. Stosunki z naszymi s±siadami przejd± próbê w roku 1918, kiedy to Polska odzyska niepodleg³o¶æ po latach zaborów. Od pocz±tku I wojny ¶wiatowej Józef Pi³sudski rozpocz±³ walkê o woln± Polskê. Polacy walczyli w powstaniu wielkopolskim, w trzech powstaniach ¶l±skich, brali udzia³ w plebiscytach. Jednak najciê¿sze zmagania o wolno¶æ mia³y miejsce na wschodzie. Ju¿ w koñcu pa¼dziernika 1918 roku w obliczu rozk³adu Austro-Wêgier i wojny domowej w Rosji, we Lwowie dosz³o do walk polsko-ukraiñskich. Ofiarna walka Orl±t Lwowskich doprowadzi³a do opanowania g³ównych miast, przede wszystkim Lwowa, który sta³ siê ostoj± pañstwa polskiego. Polacy zdo³ali równie¿ opanowaæ Wilno, a ofensywa Pi³sudskiego w 1919 roku doprowadzi³a do powstrzymania bolszewików i wyparcia Ukraiñców za rzekê Zbucz. Walki na wschodzie by³y bardzo krwawe. Dochodzi³o do czêstych konfliktów narodowo¶ciowych, a nawet rzezi ludno¶ci cywilnej. „Cud nad Wis³±" w roku 1920 powstrzyma³ nawa³ê bolszewick± i uratowa³ Europê przed fal± rewolucji, która mog³a opanowaæ zmêczone wojn± narody. W marcu 1921 roku podpisano traktat pokojowy w Rydze z Rosj± Radzieck±. Nowa wschodnia granica II Rzeczypospolitej by³a sztuczna i nie objê³a du¿ej liczby Polaków, których los w Rosji radzieckiej by³ tragiczny. Stosunki z Litwinami by³y wrogie, szczególnie po tzw. buncie genera³a ¯eligowskiego, w wyniku którego Wileñszczyzna zostaje w³±czona w granice pañstwa polskiego.

Po odzyskaniu niepodleg³o¶ci rozpocz±³ siê proces ponownej polonizacji terenów wschodnich. Koncepcja federacyjna Józefa Pi³sudskiego nie zosta³ zrealizowana, a ZSRR pod wodz± Lenina, a nastêpnie Stalina czeka³ na odpowiedni± chwilê, ¿eby zniszczyæ pañstwo polskie.

Polacy odbudowali zniszczenia wojenne, a rz±d polski rozpocz±³ akcjê osadnictwa wojskowego, która przywróci³a odpowiednie stosunki narodowe na terenach wschodnich. Mo¿emy powiedzieæ, ¿e dwudziestolecie miêdzywojenne by³o okresem pewnej stabilizacji i mo¿emy oceniæ je pozytywnie na wschodzie, jak równie¿ oceniæ pozytywnie stosunki z ludno¶ci± litewsk±, ukraiñsk±. Nacjonalizm podsycany przez naszych wrogów do roku 1939 by³ w pe³ni kontrolowany przez II RP. 1 wrze¶nia 1939 roku Niemcy zaatakowa³y Polskê rozpoczynaj±c tym samym II wojnê ¶wiatow±. 17 wrze¶nia 1939 r. od wschodu atakuj± bolszewicy, zgodnie z paktem Ribbentrop-Mo³otow zawartym 23 sierpnia 1939 r. w Moskwie. Ziemie na wschód od Bugu wesz³y w sk³ad ZSRR. Od pocz±tku okupacji NKWD postawi³o sobie za cel zniszczenie pamiêci narodowej Polaków, poprzez fizyczn± likwidacjê narodu polskiego. Rozpoczêto „wywózki na Syberiê", egzekucje i aresztowania. Dowodem barbarzyñstwa jest mord na polskich oficerach w Katyniu, gdy¿ jak dzi¶ wiemy, chciano zniszczyæ warstwy kierownicze narodu, ludzi oddanych Polsce i narodowi.

Czas wojny niemiecko-radzieckiej w latach 1941-45 doprowadzi³ do kolejnych rzezi Polaków na terenach wschodnich, czêsto podsycanych przez Niemców. W roku 1944 Armia Czerwona zajmuje tereny wschodnie, rozpoczynaj±c rozbrajanie oddzia³ów Armii Krajowej, masowe mordy i ponowne wywózki na Sybir. Czê¶æ ludno¶ci polskiej musia³a opu¶ciæ wschodnie tereny przenosz±c siê przewa¿nie na tereny odzyskane, tj. ziemie zachodnie.

Okres PRL nie sprzyja³ likwidacji bia³ych plam w historii Polski. Jednak dopiero w III Rzeczypospolitej, demokratycznym pañstwie prawa, mo¿emy zastanowiæ siê nad rol± kresów w historii Polski.

By³a to rola: polityczna, spo³eczna, gospodarcza, religijna i ¶wiadomo¶ciowa. Nie mo¿emy wymazaæ z pamiêci kilku wieków historii, która jest zwi±zana z narodem i pañstwem polskim. W obecnej sytuacji politycznej i przy znacznych d±¿eniach europejskich nie mo¿emy zapomnieæ o czarnej historii i tradycji, z któr± kresy s± nierozwi±zalnie zwi±zane.

Musimy przekazaæ m³odemu pokoleniu Polaków warto¶ci, którymi kierowali siê nasi przodkowie, a które s± aktualne do dnia dzisiejszego.

Wyra¿am g³êbokie przekonanie, ze obecnie panuj±cy system demokratyczny zainicjuje odkrywanie „kresów" na nowo i umo¿liwi wychowanie w duchu patriotyzmu m³odego pokolenia Polaków.

Tomasz Mo¿ejko
¦wiebodzin, wrzesieñ 2003


komentarz[0] |

© 2001-2012 by Robert Ziach C&Co. A.G.™ ® 2012 by Schwiebus.pl
Wszelkie prawa zastrze¿one.

0.006 | powered by jPORTAL 2