ciachu
forum admin
postów: 823
|
Misjonarze rocka
Tygodnik "Wprost", Nr 1148 (28 listopada 2004)
U2 to po³±czenie irlandzkich mnichów, Marksa, antyglobalistów, trockistów i nowoczesnej firmy
Nigdy nie lekcewa¿ swoich fanów, bo to oni zapewniaj± ci dostatnie ¿ycie" - stwierdzi³ Bono w przeddzieñ ukazania siê nowego albumu grupy U2. Wraz z premier± p³yty "How To Dismantle An Atomic Bomb" na rynku pojawi³ siê nowy czarny model iPoda z wgran± do jego pamiêci p³yt± irlandzkiej supergrupy. U2 jak zwykle orientuj± siê, co jest trendy. W internetowym sklepie iTunes mo¿na kupiæ superalbum "The Complete U2", który zawiera a¿ 400 utworów, w tym 25 nigdy wcze¶niej nie publikowanych. Z dotychczasowej dzia³alno¶ci U2 i jej lidera Bono wynika, ¿e nikt nie dorasta im do piêt w roli misjonarzy rocka. S± oni po³±czeniem irlandzkich mnichów, Karola Marksa, Klubu Rzymskiego, antyglobalistów, trockistów i nowoczesnej firmy.
Biznesmen Bono
Po pora¿ce handlowej i presti¿owej techno-dance`owej p³yty "Pop" z 1997 r. U2 wykona³o zwrot, ponoæ w stronê swych korzeni. Ale w sferze marketingowej - wraz z zawarciem kontraktu z firm± Apple Steve`a Jobsa - znalaz³o siê w forpoczcie ogarniaj±cej ¶wiat cyfrowej rewolucji. Wszelkie zarzuty o zaprzedanie siê U2 korporacyjnemu biznesowi s± ¶mieszne. Je¶li gra siê w rockowej superlidze i sama nazwa zespo³u jest znakiem towarowym wartym setki milionów dolarów, lekcewa¿enie elementarnych regu³ rynkowych równa siê samobójstwu. Bono mo¿e do woli uczestniczyæ we wszelkiego rodzaju tzw. postêpowych inicjatywach i charytatywnych akcjach - od Band Aid z 1984 r. po naj¶wie¿sz± jego edycjê, Band Aid 20, sprzed kilku dni - ale zapisy w terminarzu wisz±cym w studiu przy Hanover Quay w Dublinie nie pozostawiaj± cienia w±tpliwo¶ci co do jego aspiracji. Pod dat± 29 listopada 2004 r. widnieje - jak donosi "Daily Telegraph" - adnotacja: "Numer jeden na wszystkich kluczowych obszarach" (chodzi o nowy album). Bono nie kryje, ¿e liczy na co najmniej 10 mln sprzedanych p³yt. 1 marca 2005 r. w Miami rozpocznie siê ¶wiatowa trasa koncertowa U2. Poprzednia, pod wezwaniem Elevation Tour (2001), przynios³a 104 mln dolarów wp³ywów.
Populistyczny mesjanizm
W 1976 r., na piêæ minut przed punkrockow± rebeli±, jeszcze jako Feedback, grupa Bono specjalizowa³a siê w graniu utworów Beatlesów i Rolling Stonesów. Dwudziestopiêcioletnia kariera zespo³u z Dublina jest lekcj±, jak godziæ szczery - i jak przysta³o na Irlandczyków, podszyty religi± - idealizm z trze¼wym, ju¿ bardzo brytyjskim pragmatyzmem. Bono zrêcznie po³±czy³ role rockowego mesjasza i globalnego trybuna ludowego, a z czasem - po osi±gniêciu statusu supergwiazdy - przeistoczy³ siê w adwokata m.in. zad³u¿onych po uszy krajów Trzeciego ¦wiata.
W pierwszej po³owie lat 80. U2 wype³ni³o pustkê, która powsta³a po lewicowym radykalizmie The Clash. Zaproponowali co¶, co mo¿na by nazwaæ rockowym populizmem. By³a to walka ju¿ nie tyle z kapitalizmem, bo ten nadzwyczajnie sprawdza³ siê za rz±dów Margaret Thatcher, ile o kapitalizm z ludzk± twarz±. Dla przeciêtnego fana ta subtelna ró¿nica by³a niezauwa¿alna, ale zapewnia³a mu psychiczny komfort, poczucie, ¿e jego serce bije po w³a¶ciwej, lewej stronie. Bono po ukazaniu siê albumu "The Unforgettable Fire" (1984) przy ka¿dej okazji podpiera³ siê takimi autorytetami, jak Martin Luther King Jr., Nelson Mandela, Gandhi i Jezus, wiêc jego wiarygodno¶æ i autorytet by³y poza wszelkim podejrzeniem. Jak bardzo sta³ siê zak³adnikiem swojego image`u, ¶wiadcz± ciêgi, jakie zebra³ po koncercie Self-Aid w Dublinie w 1986 r. Wspiera³ wtedy rz±dow± politykê pomagania ludziom, którzy swój los pragn± wzi±æ we w³asne rêce i nie chc± ¿yæ latami na garnuszku opiekuñczego pañstwa. Wprawdzie dzisiejszy rozwój gospodarczy Irlandii dobitnie pokazuje, kto mia³ wtedy racjê, ale u¶wiadomi³ Bono, ¿e zdrowy pragmatyzm lepiej trzymaæ pod korcem - wy³±cznie na swój i zespo³u u¿ytek.
Monstrualny b³azen
W 1987 r. U2 podbi³o Amerykê przygotowanym specjalnie pod okiem Briana Eno i Daniela Lanoisa albumem "The Joshua Tree". Rozszed³ siê on w rekordowym 20-milionowym nak³adzie (jest uwa¿any za jedn± z najwa¿niejszych p³yt w historii rocka). O wiele mniej spodoba³ siê brak taktu i wyczucia, z jakim odurzony sukcesem Bono pi±³ siê po plecach amerykañskich legend, ¿ywych i zmar³ych, do rockowego panteonu. Ukaza³ to film "Rattle And Hum", dokumentuj±cy trasê U2 po USA.
Bono sam zrozumia³, ¿e zrobi³ z siebie monstrualnego b³azna i podj±³ ¶mia³± decyzjê o desakralizacji swego mesjañskiego image`u. W berliñskim studiu Hansa, nieopodal Potsdamer Platz, w samym epicentrum zmian zachodz±cych w Europie ¦rodkowej, powsta³ kolejny klasyczny album zespo³u, "Achtung Baby". By³ to uk³on w stronê muzyki klubowej oraz opisanej przez McLuhana i Baudrillarda wielokana³owej, popkulturowej rzeczywisto¶ci. Wiatry przemian politycznych i technologicznych, które napêdza³y U2 na pocz±tku lat 90., szybko jednak os³ab³y. Po pora¿ce "Pop" zespó³ postanowi³ wróciæ do korzeni. Ale wyj±tkowo bezbarwny "All That You Can`t Leave Behind" (2000) sugerowa³ raczej kryzys wieku ¶redniego.
Album "How To Dismantle An Atomic Bomb" to walne zwyciêstwo pragmatyzmu nad idealizmem. U2 na politycznej mapie uplasowa³o siê w¶ród umiarkowanych przeciwników Busha i Blaira, flirtuj±cych z cywilizowan± frakcj± antyglobalistów. Nowa p³yta U2 na szczê¶cie jest udana, a dziêki takim utworom, jak "Vertigo", "Miracle Drug", "Love And Peace Or Else" czy "One Step Closer", dobrze rokuje zespo³owi na przysz³o¶æ. Skupienie siê na utrzymaniu pozycji w ¶wiatowej superlidze rockowej ma swoj± cenê: wyklucza ryzyko i nagrywanie p³yt, które by³yby czym¶ wiêcej ni¿ produktem chwili. Jest ma³o prawdopodobne, ¿e nowe p³yty bêd± mia³y po latach takie znaczenie - jak by³o choæby albumy "Boy", "The Joshua Tree" czy "Achtung Baby".
Jerzy Rzewuski
--
C
U
S |
![[Schwiebus.pl - ¦wiebodzin na starych kartach pocztowych, stare pocztówki, widokówki, kartki pocztowe]](http://www.schwiebus.pl/schwiebus_pl.png)
